08 - Σ´ ΕΝΑ ΦΙΛΟ

back

Μαρία Πολυδούρη
Σ´ ΕΝΑ ΦΙΛΟ

Θαρθω ένα βράδυ, στρέφοντας στο δρόμο που με παίρνει,
θαρθω να σ΄ εύρω μοναχόν με το παλιό ονειρό σου.
Η Εσπέρα τις λεπτές σκιὲς νωχελικά θα σέρνη,
περνώντας στο μοναχικό, περνώντας στο μοναχικό,
περνώντας στο μοναχικό μπροστά παράθυρό σου.

Στη σιωπηλή σου κάμαρα θα με δεχτής και θάναι
βιβλία τριγύρω σε σιωπή βαθιά εγκαταλειμμένα.
Πλάι πλάι θα καθίσουμε. Θα πούμε για όσα πάνε,
για όσα προτού τα χάσουμε μας είναι πεθαμένα,

για την πικρία της άχαρης ζωής, για την ανία,
για το που δεν προσμένουμε τίποτε ν΄ αληθέψει,
για τη φθορά, και σιγαλιά στη σκοτεινή ησυχία
θα σβήσει κ΄ η ομιλία μας κ΄ η τελευταία σκέψη.

Μα η νύχτα στο παράθυρο θα ρθει να σταματήσει
Μύρα κι ανταύγειες αστεριών κι’ αύρες θ’ ανακατέψη
με το μεγάλο κάλεσμα που θ’ αποπνέει η Φύση,
με την καρδιά σου που η σιωπή δε θα την προστατέψει.